Mecnun'un vuslatı
Günlerden birinde Mecnun'u bir duvarın üstüne oturmuş, ayaklarını sallandırmış otururken buldular.
Kerpiçten duvarın üstünde gayet neşeli ve bahtiyardı. Kendince konuşuyor, işaretleşiyor, gülüyordu.
Gelen geçen bu hale bakıp gülmedeydi.Kendi kendine konuşup güldüğü için.
Nihayet bir gönül eri oradan geçti.
Bakınca Mecnun'un yanında Leyla'nın da oturmakta olduğunu gördü. Başkasına gizli olan ona açılmıştı.
Ve Şükretti:
- Bir ömürdür koşup durdum... Çok da yoruldum... Ama sonunda bir araya geldiklerini gördüm!.. Çok şükür Allah'ım; sevenleri buluşturdun!..
6 yorum:
güzel bir kıssa; peki hangisi olmak isterdiniz, mecnun mu, o hali keşfeden mi?:)
GÖNLÜNE SAĞLIK...ben olsaydım o hali keşfeden olmak isterdim doğrusu...
ağır bir soru olmuş karakalem ama aşka hayır diyemeyeceğim mecnun cazip gelse de keşfeden daha bir yukarılarda sanki))
hoşgeldin bubenmishim sen de sağol keşfedebiliriz umarım aşkın ayırdında olmak önemli:))
başkasını mes'ud görüp mes'ud olanlara ne mutlu.
herkesin sadece kendi mutluluğunu dilediği bir çağda ne büyük lütuftur başkasının mutluluğunu görmek istemek:))sağol adsoy
Yorum Gönder