YAŞAMI ARAYIN VE BULUN
İki çocuklu bir aile hafta sonunu piknik yaparak geçirmeye karar verirler.
En güzel ağacın altına vardıklarında anne yemeği hazırlarken, çocuklar babalarıyla
birlikte yürüyüşe çıkar.
Uzun uzun yürürler. Küçük oğlan çok yorulur ve babasına yalvarır…
“Ne olur beni kucağına al!”
Baba: “Ben de yorgunum oğlum”demez. Tek kelime etmeden yolun kenarına gördüğü
kuru dalı alır ve oğluna verir…
“Al oğlum, sana güzel bir at. Buna bin git!”
Çocuk sevinçle daldan atına biner ve koşarak, zıplayarak, dehleyerek annesinin
yanına doğru uçar adeta… Babasını ve ablasını çok gerilerde bırakarak…
Baba gülerek kızına döner:
“İşte yaşam budur kızım. Bazen zihnen ya da bedenen kendini çok yorgun hissedeceksin. İşte o zaman kendine değnekten bir at bul ve neşeyle yoluna devam et.
Bu at, bir arkadaş, bir şarkı, bir çiçek, bir şiir, ya da bir çocuğun sevinci olabilir.”
YAŞAMIN İLKESİ
Eğer bir gün yolunuzu kaybederseniz bir çocuğun gözlerinin içine bakın.
Çünkü bir çocuğun bir yetişkine her zaman öğreteceği üç şey vardır:
*Nedensiz yere mutlu olmak,
*Her zaman meşgul olabilecek bir şey bulmak,
*VE elde etmek istediği şey için var gücüyle dayatmak.
PAULO COELHO
8 yorum:
Yaşamın ilkesi güzel.
Bir çocuk ayrıca içinizde kalan sevginizide meydana çıkarır.İster istemez ellerinizi çocuğun yanaklarında saçında bulursunuz :)
nedense bu ara çocuk bakışının önemine taktım boraman sen de yen geldin bloga hoşgeldin deme sakın burada çocuktan başka konu yok mu diye sadece bu ara çocuksu bir coşku var üzerimde yoksa genelde blogum hüzünlü bir yer belki sen ayağını sürümüş beraberinde neşe getirmiş olabilirsin
Ne mutlu bana o zaman :) saolun
siz sağolun boraman o mutluluk bize ait
çocuklar bizim aslımız..olmamız gereken hal...tüm ömrümüzü çocuklar kadar masum olabilimek için geçiririz ve bunu bazıları başarır bazıları başaramaz...masumiyettir onlar..dünyanın en güzel varlıklarıdır vesselam..
O değnekten atlar olmasa hangimiz dayanabilirizki bu hayata :)
merhaba ebrar
son okuduğum ve aşağıdki yazılarda tahlil ettiğim GEZGİN adlı kitaptan öğrendiğime göre yağmurun ve çocukların Allah'a olan biatı yeni olduğundan insanı tazeliyorlarmış insan yaşlandıkça Allah'tan uzaklaşırmış sanılanın tersine ilginç değil mi tabi bunu bilip Allah'a olan sözünü tutma çabasında olanlar müstesna
haklısın eserce o tahtadan atları bulmalı sahip çıkmalı belki de en çok bu dünyanın geçiciliğini farkdip varlığa sevinmemeyi yokluğa yerinmemeyi öğrenmeliyiz
Yorum Gönder