10 Ekim 2010 Pazar

Aşkın ve acının vadilerinden geçerek yürümeyi öğrendi kalbim ...


Unutuyorum Sensizliğe Alıştığımı



Aşkın ve acının vadilerinden


Geçerek yürümeyi öğrendi kalbim


Gözlerin var mıydı senin


Görebilir miydin duygularımın


Maverada açan çiçeklerini


Ellerin var mıydı senin


Tutabilir miydin uzatsaydım ellerimi


Nefesin zor fırtına dağıttı bedenimi


Parmaklar arasında duman duman her akşam


Ölümle randevumu hatırlayıp yeniden


Mezarıma yürürken


Unutuyorum sensizliğe alıştığımı


İçimin kan rengi okyanusunda


Zıpkın yemiş balık gibi yüreğim.






Nurullah Genç

4 yorum:

Sabahattin Gencal dedi ki...

Merhaba,
Bir çalışmanız " Bloglardan Seçmeler"de yayınlandı. Hayırlı günler dileğiyle.

Sabahattin Gencal dedi ki...

Merhaba,
Bir çalışmanız " Bloglardan Seçmeler"de yayınlandı. Hayırlı günler dileğiyle.

GüLüm'Se dedi ki...

"Unutuyorum Sensizliğe Alıştığımı"

çok güzeldi tesekkurler

Unknown dedi ki...

teşekkürler arkadaşlar:)

LinkWithin

Blog Widget by LinkWithin