YENİ BİR MEVSİMİ ZARFLAYIP GÖNDERDİ YARADAN:)) BİR AÇTIK Kİ İÇİNİ RENK RENK LALELER DÖKÜLDÜ BAHAR MEKTUBUNDAN:))

YARATILANLARA BİR MEKTUP DAHA...

Kimisi tek başınalığı seçer hayatta.

Kimisi rengarenk bir beraberliğin içinde kalmayı yeğler yalnızlıktansa.

Kimisi tozun toprağın arasında bembeyaz kalmayı başarır, temiz arkadaşlarla girince kolkola.

Bazen zıt renkler gelse bile yanyana öyle güzel sonuçlar çıkar ki ortaya, hele de yaydıkları güzel kokularla taşıyorlarsa insanı bahara.

Bir de kafadarlar vardır, girerler kolkola dalıverirler bir topluluğa, ama onları umursamadan kendi renkleriyle bastırma telaşındadırlar sığmazlar kalıplara.

Canlı sarılar vardır bir de yaşamın griliğini parçalar ve hayat güzeldir dedirtir insana.

 Toprak aynı toprak, gök aynı gök, yağmur aynı Rahmet'tir ama kimi yerde ot bitmez kimine yeşil yetmez renkleri sunar etrafa kimi boy atar önce sonra renk verir doğaya.

Ama en güzeli farklı renklere bürünüp, başka ana dillere sahip olsak da Anadolu'nun dualarla, omuz omuza dökülen kanlarla  mayalanmış toprağında asırlardır süren beraberlikte huzuru yakalamada.

  Öyleyse ; "Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilal
                  Olsun artık dökülen kanlarımız hepsi helal
                   Ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlal
                   Hakkıdır, hür yaşamış bayrağımın hürriyet
                   HAKKIDIR HAKK'A TAPAN MİLLETİMİN İSTİKLAL"